Het is inmiddels zo’n drie jaar geleden, dat Steven Rienks de focus van Queens Grass International toespitste op de sportveldensector. Niet voor het eerst, zijn vader Freek Rienks deed dat in het verleden ook al. Het verleggen van de focus volgde op de overname van het familiebedrijf in 2017. Steven Rienks nam het op dat moment over van zijn broer Martijn. Martijn had meer affiniteit met de hovenierswereld. Niet langer bedient Queens Grass International uitsluitend de Nederlandse markt, Steven besloot een vestiging in Berlijn te openen om nog vaker internationale klanten te kunnen bedienen.
Onverwachts is het verschuiven van de focus door zoon Steven Rienks allerminst. Hij wordt omschreven als een aanpakker, een echte ondernemer; niet bang om een risico te nemen, zijn instinct volgend. Eerder was hij al betrokken bij de uitbreiding van Queens Grass International naar Rusland. Hij woonde er sinds zijn 24e, inmiddels is Steven 42 jaar oud, en kent de lokale manier van leven en de mentaliteit van de gemiddelde Rus. De uitbreiding wordt een succes. Rienks woont uiteindelijk zeventien jaar in Rusland en startte er zijn gezin. Hij richt zich er op de aanleg van voetbalvelden en installaties voor het onderhoud van deze velden.
Wat meespeelt is dat Rienks over een brede achtergrond beschikt. Hij volgde een opleiding aan de landbouwschool, deed kennis op over cultuurtechniek en startte met een opleiding bedrijfseconomie. Hoewel hij die laatste studie niet afmaakte, droeg het wel degelijk bij aan zijn huidige kennisniveau. Inmiddels is Rienks enkele jaren terug in Nederland, waarbij hij z’n stempel steeds meer op het familiebedrijf drukt.
Met het openen van een vestiging van Queens Grass International in Moskou werd een nieuwe markt aangeboord; de Russische sportclubs. Door de jaren heen voorzag Queens Grass International verschillende sportclubs van een strak veld, zowel in de zomer als in de winter. Voorbeelden hiervan zijn het Loezhniki-stadion in Moskou zelf en het stadion van FK Zenit Sint-Petersburg. Deze laatste partij zorgde zelfs voor een verhuizing van de vestiging van Queens Grass International vanuit Moskou naar Sint-Petersburg. Het gebeurde na de verlenging van het contract met de Russische club. Overigens was Dick Advocaat daar coach toen men er klant werd van de Nederlandse graszodenleverancier.
Ook als organisator van het WK rekende Rusland op Queens Grass International. Het bedrijf zorgde voor de aanleg van elf velden. Daarnaast zorgde het bedrijf van Rienks voor het onderhoud aan een aantal van deze velden.
Inmiddels heeft Queens Grass International de beschikking over liefst 350 hectare gras in Nederland, 100 hectare in Sint-Petersburg en nog eens 130 hectare in Berlijn. Dat laatste stuk grond moet de komende jaren verder worden uitgebreid. Het past bij de ambitie die Rienks heeft: “Toen ik de leiding over Queens Grass in 2017 overnam ging een groot deel van ons gras al naar Duitsland toe, zo’n 30 procent. De afgelopen jaren is dat percentage verder gestegen naar circa 60 procent. Het geeft aan welke potentie de Duitse markt voor ons heeft.”
Rienks vult aan: “In Nederland kennen partijen ons inmiddels, we zijn hier al 45 jaar actief als familiebedrijf. In Duitsland is die naamsbekendheid veel minder groot, met name in het noorden van het land valt veel te winnen.” Het is niet voor niets dat Rienks specifiek het noordelijk deel van Duitsland noemt. In het zuiden zijn al relatief veel kwekers actief. Het maakt het lastiger om daar aan marktaandeel te winnen. Het uitbreiden van de capaciteit biedt nog meer voordelen: “vrachtwagens die vanuit Duitsland naar Nederland rijden kunnen graszoden meenemen vanuit onze Duitse vestiging. Zo hoeven ze niet met een lege trailer te rijden, wat in logistieke kosten kan spelen.”
Het is Rienks sinds zijn overname van het bedrijf in 2017 allerminst aan komen waaien. De jaren na zijn overname kenmerkten zich door lange periodes van droogte. Rienks zegt hierover: “Op het moment dat het langdurig droog is, valt het met kunstmatige beregening nauwelijks bij te houden. Dit betekent dat het gras niet snel genoeg dichtgroeit en het risico op straatgras en onkruid toeneemt.” Het leidde tot een aantal zware, uitdagende jaren voor Queens Grass International. Concreet betekende dit onder meer dat er een aantal keer een zomerstop moest worden ingelast, waarbij niet geoogst werd om middels beregening aan een voorraad te kunnen werken.
Niet alleen focuste Rienks zich op een verdere uitbreiding van het bedrijf naar Rusland en Duitsland. Ook investeerde Rienks in hybride velden, ontwikkeld met het graszaad van DLF. Het kunststof gedeelte van dit type veld bestaat uit Mixto. FK Zenit Sint-Petersburg was de eerste sportclub die zo’n hybride veld aangeboden kreeg, toen nog geproduceerd in Denemarken.
Het succes van het hybride veld in Rusland was voor Rienks reden om de productie hiervan zelf uit te gaan voeren middels twee hybride velden. Inmiddels werkt Rienks samen met GrassMax Systems. In totaal beschikt het bedrijf over zes prikmachines voor de aanleg van deze velden.
Na de aanleg van een hybride veld in Rusland volgde in 2019 de Portugese sportclub Benfica in Lissabon. Later volgde ook het Belgische Charleroi. Dat de aanleg van de hybride velden in Sint-Petersburg een succes is, blijkt uit het feit dat ook Spartak Moskou een order heeft geplaatst. Rienks verwacht daarnaast dat er ook in Nederland een toenemende vraag naar de hybride sportvelden zal ontstaan. “Momenteel zijn we met twee Nederlandse clubs in gesprek over de aanleg van zo’n veld.
Queens Grass International kiest bij de productie van een hybride veld voor het gebruik van drainagezand als basis. Hiermee wijkt Rienks, bewust, af van de manier van produceren in Duitsland. “In Duitsland kiest men voor een mix van zwart zand en drainagezand, in de hoop dat het gras op die manier beter zal groeien. Het nadeel van zo’n combinatie is echter dat de toplaag van het veld te hard wordt. Als gevolg van zo’n harde toplaag kan het hemelwater niet meer weg. Het leidt tot schade aan het gazon en maakt sporten, in het bijzonder voetballen, onmogelijk.”, aldus Rienks.
Rienks vult aan: “Het is voornamelijk van belang dat de wortels zich thuis voelen in de ondergrond. Om het groeiproces van het gras te stimuleren, maken we gebruik van kiemdoeken en druppelberegening. In hele droge periodes kan het noodzakelijk zijn om door te zaaien.” Belangrijk bij het kweken van hybride velden is het voorkomen van viltvorming. Om dit te bewerkstelligen zorgt Queens Grass International voor het wegzuigen van organisch afval bij het maaien van de velden.
Niet alleen kiest Queens Grass International bij hybride velden voor een andere basis dan Duitse kwekers, ook uniek is de keuze voor 100 procent veldbeemd. Die keuze stamt uit de tijd dat Rienks zelf woonachtig was in Rusland. Hij zegt hierover: “In Rusland merkte ik dat raaigras niet wil groeien. Een alternatief is roodzwenk, maar dat werkt alleen als het om een hardzwenksoort gaat. Daarnaast groeit roodzwenk in bolletjes. Reden genoeg om voor veldbeemd te kiezen.” Makkelijk is het gebruik van veldbeemd bij het produceren van velden niet. Doordat het zo’n tweeënhalf jaar duurt voordat het gras geoogst kan worden, moet veel aandacht besteed worden aan het schoonhouden van het gras. Het risico op het ontstaan van straatgras en onkruid in het gazon is groot. Tegenwoordig gebruikt men deze velden niet alleen in Rusland, maar ook in Nederland.
In Engeland is er eveneens interesse in het gebruik van veldbeemd. Nadeel is echter dat men aldaar gewend is om te werken met raaigras. Wanneer Engelse sportclubs in het voorjaar een nieuw veld uit komen zoeken bij Queens Grass International zijn de velden gebaseerd op veldbeemd vaak nog volledig bruin. Het duurt tot het begin van de zomer, voordat een veld met veldbeemd de gewenste groene kleur heeft.
“We willen Engelse clubs zo goed mogelijk van dienst zijn. Om die reden zaaien we tegenwoordig fijne veldbeemdrassen van DLF. Deze laten we vervolgens zes tot zeven maanden groeien. Heeft het veld z’n groene kleur en zit deze dicht? In dat geval zaaien we door met 4turf. Dit betekent dat veldbeemd gecombineerd wordt met Engels raaigras, waarmee het veld ook in de winter groen van kleur is.” Queens Grass International kiest er heel bewust voor om niet al in het begin gebruik te maken van raaigras. “Te vroeg raaigras combineren met veldbeemd heeft een negatieve impact op de wortelstructuur van het veld.”
Henk Roelofsen van DLF stelt dat 4turf over alle eigenschappen beschikt, die een fieldmanager tegenwoordig vraagt. “Een veld moet niet alleen naadloos aansluiten op de behoeftes van een sporter, maar daarbij makkelijk te onderhouden zijn. Met 4turf introduceren we een sportveldtype tetraploïde Engels raaigras.” Kenmerkend voor 4turf is de sterke wortelstructuur, geschikt voor periodes met veel regen en periodes waarin het juist langere tijd droog is. Ook beschikt 4turf over een goede zouttolerantie, wat met het oog op een toenemend gebruik van brak water wenselijk is, zo stelt Roelofsen.
* Klik hier voor het originele artikel